Hier is weer een overzicht van de meest interessante uitspraken op ons vakgebied van de afgelopen maanden:
ECLI:NL:RVS:2020:2382 gemeente Stichtse Vecht, 7 oktober 2020
Uitspraak waarin de Afdeling akkoord gaat met de schadeberekening en de bepaling van het normaal maatschappelijk risico, maar de tegengeworpen gedeeltelijke voorzienbaarheid niet accepteert omdat de gemeente geen bewijs van publicatie van een ontwerp-structuurvisie heeft overgelegd en een persbericht onvoldoende is.
ECLI:NL:RVS:2020:2545 provincie Limburg, 28 oktober 2020
Uitspraak waarin de Afdeling bepaalt dat de provincie terecht het normaal maatschappelijk risico op een hoger percentage heeft bepaald (3%) dan de ingeschakelde adviseur (2%) omdat de ontwikkeling paste binnen langjarig provinciaal beleid.
ECLI:NL:RVS:2020:2632 gemeente Medemblik, 4 november 2020
Uitspraak waarin de Afdeling bepaalt dat de adviseur de impact van de nieuwe bedrijfsmatige aanwendingsmogelijkheden in de omgeving (tot categorie 5) heeft onderschat en ook de invloed van een mogelijk geworden tweede bedrijfswoning niet in de beoordeling had meegenomen. De Afdeling stelt zelf de planschade vast.
ECLI:NL:RVS:2020:2629 gemeente Deventer, 4 november 2020
Uitspraak waarin de Afdeling bepaalt dat het gestelde vervallen gebruik (aanleggen van salonboten) op grond van het oude planologische regime ook al niet mogelijk was zodat geen sprake is van planologisch nadeel. Voor zover een Planologische Kernbeslissing (PKB) als schade-oorzaak wordt gesteld, is de gemeente niet bevoegd daarover een besluit te nemen.
ECLI:NL:RVS:2020:2817 gemeente Wormerland, 25 november 2020
Uitspraak waarin de Afdeling het normaal maatschappelijk risico neerwaarts bijstelt (van 4% naar 3%) omdat de aanvrager de eerste was waarbij een recentelijk opgenomen wijzigingsbevoegdheid toegepast werd en daardoor volgens de Afdeling van een “gedurende een reeks van jaren gevoerde gemeentelijke beleid” geen sprake was.
ECLI:NL:RVS:2020:2856 gemeente Lelystad, 2 december 2020
Uitspraak waarin de Afdeling bepaalt dat het wegbestemmen van de mogelijkheid tot het houden van “eenhoevigen” niet voorzienbaar was, maar niettemin niet tot planschade leidt omdat onder het oude planologische regime al geen milieuvergunning meer voor dit gebruik had kunnen worden verleend.
ECLI:NL:RVS:2020:2979 gemeente Losser, 23 december 2020
Uitspraak waarin een aanmerkelijk verschil in taxatie van de oude waarde niet leidt tot vernietiging van het door de gemeente genomen besluit omdat door beide adviseurs een schade is vastgesteld die in relatieve zin het normaal maatschappelijk risico niet overstijgt.
Heeft u vragen over de uitspraken? Neemt u dan gerust contact op met Hans van Erk.
