De al jarenlang door veel gemeenten en provincies ingezette beleidslijn om het realiseren van nieuwe bedrijfswoningen op bedrijventerreinen te voorkomen door het wegbestemmen van onbenutte mogelijkheden is niet zonder risico, maar onder omstandigheden wel degelijk mogelijk, zo blijkt uit een recente uitspraak van de Raad van State.
Planschade door wegbestemde bedrijfswoningen
In de uitspraak ABRvS 20 mei 2020, ECLI:NL:RVS:2020:1259 (gemeente Cuijk) oordeelde de Afdeling dat het wegbestemmen van de mogelijkheid tot het realiseren van een bedrijfswoning had geleid tot nadeel, maar dat dit nadeel wegens “passieve risicoaanvaarding” voor rekening van de eigenaar kon worden gelaten, omdat de eigenaar geen poging had ondernomen het gebruik als bedrijfswoning te realiseren. Daar waar de jurisprudentie rondom het fenomeen “passieve risicoaanvaarding” de laatste tijd steeds strenger werd (zie bijvoorbeeld de uitspraak ECLI:NL:RVS:2018:3133), toont deze uitspraak aan dat het aspect “passieve risicoaanvaarding” wel degelijk nog betekenis kan hebben.
Uitkomst procedure sterk afhankelijk van casuïstiek
Pikant detail in deze zaak was, dat er wel degelijk een woning aanwezig was die ook werd bewoond, maar deze bewoning gebeurde door de beheerder van een kamerverhuurbedrijf en dat bedrijf was onder het oude bestemmingsplan niet toegelaten. Ergo: omdat geen sprake was van bedrijvigheid in één van de toegelaten bedrijfsvormen, was evenmin sprake van het gebruik als bedrijfswoning en kon het feitelijke woongebruik door de beheerder van het kamerverhuurbedrijf niet als “concrete poging tot benutting van de gebruiksmogelijkheden” worden gezien, aldus de Afdeling. Indien kamerverhuurbedrijven voorheen wel zouden zijn toegelaten, dan had de gemeente waarschijnlijk een tegemoetkoming in planschade moeten toekennen…
Scheiden van wonen en werken niet zonder risico
De uitspraak van de Afdeling toont in ieder geval aan, dat de scheiding van wonen en werken door het wegbestemmen van onbenutte mogelijkheden voor bedrijfswoningen niet zonder risico’s is, maar onder omstandigheden dus wel degelijk mogelijk. Per geval zal bekeken moeten worden, welke “marsroute” het best gevolgd kan worden. SAOZ heeft ruime ervaring met deze problematiek en staat gemeenten hierin graag bij.
Meer weten?! Neem dan contact op met Kees van der Lee.
