Waterschappen worden in toenemende mate geconfronteerd met verzoeken om nadeelcompensatie. Welke regels gelden er bij het beoordelen van schadeverzoeken bij een waterschap?
Achtergrond
Nederland is een waterland bij uitstek. Onze inspanningen en resultaten op het gebied van waterbeheer worden wereldwijd geroemd. Maar ondanks onze historische inspanningen staan we voor grote uitdagingen. Zeewaterspiegelstijgingen, verdroging, korte hevige neerslagbuien; allemaal zaken die aanmerkelijke investeringen vereisen voor onze waterkeringen en watersystemen. Het is dan ook niet verrassend dat waterschappen steeds meer verzoeken om schadevergoeding voor hun kiezen krijgen.
Nadeelcompensatieregeling Waterwet
Als één van de eerste (moderne) wetten bevat de Waterwet een formele nadeelcompensatieregeling in artikel 7.14. In dit artikel is het égalitébeginsel, waarop het stelsel van nadeelcompensatie is gebaseerd, gecodificeerd. Interessant is dat in dit artikel niet alleen wordt geregeld dat nadeelcompensatie kan worden gevraagd naar aanleiding van besluiten van het waterschapsbestuur, maar ook dat nadeelcompensatie kan worden gevraagd naar aanleiding van feitelijke handelingen van of vanwege het dagelijks bestuur.
Overigens is dit voor het gemiddelde waterschap niet bijzonder, want de meeste waterschappen hebben (al vanaf voor de Waterwet) de nadeelcompensatie-aansprakelijkheid geregeld in eigen nadeelcompensatieverordeningen.
Het schadepalet
Waar verzoeken om nadeelcompensatie bij gemeenten en provincies vaak betrekking hebben op “omzet gefocuste” bedrijven, zoals winkels en restaurants, is het zogenaamde schadepalet bij waterschapdossiers vaak meer divers. Hierbij kan worden gedacht aan verlies van opbrengsten bij landbouwbedrijven vanwege verdroging of vernatting, het opleggen van gebruiksbeperkingen of onderhoudsverplichtingen vanwege de Keur en de Legger, klassieke waardevermindering vanwege dijkverbeteringen of bouwkundige schade als gevolg van verzakkingen en verzettingen.
Het beoordelen van een verzoek om nadeelcompensatie bij een waterschap vraagt dus regelmatig om zeer specifieke kennis en ervaring; niet alleen op het gebied van de betreffende schadeaspecten, maar ook met betrekking tot de beoordeling van het vereiste causale verband.
Bijzondere aandacht voor causaal verband
Het Nederlandse watersysteem is complex, waarbij vele aspecten en belangen in elkaar grijpen om een delicaat evenwicht te bewaren, zodat onze voeten over het algemeen niet te droog maar ook niet te nat worden.
Binnen het stelsel van nadeelcompensatie geldt als uitgangspunt dat eventuele nadelen uitsluitend voor vergoeding in aanmerking kunnen komen indien er sprake is van het vereiste causale verband; het zogenaamde conditio-sine-qua-non vereiste. Het moge duidelijk zijn dat het vaststellen van een helder en duidelijk causaal verband in een nadeelcompensatiedossier bij een waterschap niet zelden een fikse uitdaging is.
Wat betekent dit voor de deskundige
De bijzonderheden van de schadepraktijk in de waterschapswereld vereist dat een deskundige niet altijd alleen op zijn of haar eigen oordeel kan en mag vertrouwen, maar ook de specifieke overwegingen van andere experts, zoals een hydroloog, een bouwkundig schade-expert of een agrarisch expert bij de advisering moet betrekken.
Meer weten?! Neem dan contact op met Peter van Bragt.
